Fietspelgrims

Na eerst van noord Bretagne naar zuid gefietst te hebben, daarna weer van zuid naar noord. Weer de pont de Normandie genomen. Bij Juno Beach, de krijtrotsen bij Saint Valery en Caux en Saint Valery sur Somme gestaan. Vervolgens vanaf Gent via Antwerpen naar Berg op Zoom gefietst.
Totaal 1314 kilometer gefietst deze keer.

De muren van Saint Malo

 

Onderweg naar Saint Valery sur mere

Terug bij de pont de Normandie. Nu in de regen en toch maar meteen met de Camper deze keer

  

Surfen in de buurt van Quiberon

  

Mooie plaatjes van dit strandje in Séné

Kasteel in Vannes

Mooie Bretonse kerk in Josseline. In Bretagne kunnen ze erg goed bouwen, met mooie natuurstenen.

 

Le Tréport

 

Door België heen. Lokeren en het gemeentehuis van de burgemeester van Samson en Gert en van Vleermuizen

Mijn excuses dat ik jullie, de trouwe volgers van het fietsblog, niet op de hoogte heb kunnen houden, maar de afgelopen paar dagen bestonden kort gezegd uit regen en een kapotte fietsketting. Mocht iemand toch geïnteresseerd zijn hoe onze dagen in de camper waren, met onder andere zenuwslopende klaverjaspotjes en prachtige afwasavonturen, laat dan een reactie achter.

Het echte werk vervolgde namelijk pas gisteren, na al de rustdagen die we gehad hebben, was het weer nodig om flink aan de bak te gaan. Dit kon ook zeker, een flinke strook aan hellingen was precies waar we onze opgespaarde energie in kwijt konden. Ik zelf was hier natuurlijk met m’n bolletjestrui van vorig jaar (alleen bekend voor de trouwste volgers) in mijn element, maar Tim en Hans mochten er ook best wel wezen hoor 😉. Heuvel op, heuvel af kwamen we langs plekken als Lansieu, Serent en Vannes. Vooral het laatste stuk bestond uit erg mooie natuurgebieden met aroma-afgevende dennenbossen. Uiteindelijk hadden we er zeker wel 180KM opzitten, vermoeid kwamen we aan in Séné en werd ons een heerlijk avondmaal geserveerd door masterchef Wim. Tot zover was dit de meest slopende Tour van de vakantie.

Vandaag was echter een peulenschilletje, over de tocht zelf heb ik niet al te veel te vertellen, aangezien deze maar uit zo’n 40-50KM bestond en niet veel meer was dan alleen maar autowegen. Het meest opvallende was denk ik de beleefdheid van de Franse automobilisten die ik vanaf het begin van de fietsvakantie maar blijf ervaren, vrijwel altijd geven ze voorrang en verder geen irritant getoeter of geschreeuw. Ook komen we geregeld wielrenners/collega’s tegen die dan beleefd ‘bonjour’ zeggen. Ik denk dat ik maar hier blijf i.p.v. dat boerse hol Nederland, de Franse keuken is ook veel beter en de omgevingen zijn veel mooier.

Vaarwel en groeten uit Penthièvre

Sacha

P.S.

Foto’s moeten nog even wachten de camping is gierig met het wi-fi verbruik.

gearriveerd in Penthièvre. Op een schiereiland vlakbij Quiberon en Belle Isle. Ondanks dat mijn ketting eergisteren gebroken was en daardoor mijn derailleur in de spaken knalde en ik geen cent meer gaf voor die derailleur, heb ik het toch nog rijdbaar kunnen krijgen. Nieuwe onderdelen gekocht en ga zo een echte reparatie uitvoeren. Gisteren 165 kilometer gefietst van Lancieux naar Séné onder Vannes. Erg glooiend met flinke klimmen. Ik kon door de kapotte derailleur alleen op het buitenbad rijden anders vloog de ketting eraf. Dat viel dus niet mee. De boys tikten hun fietsen lekker naar boven en mij telkens weer voorbij als ik mijn zware lijf omhoog zwoegde. Een voordeel is dan weer dat ik in de afdaling hun weer inhaal, zelfs zonder bijtrappen, wat zij wel doen. Vandaag van Séné naar Penthièvre. Maar 50 kilometer ongeveer.

Totaal hebben we nu 885 kilometer gefietst. De maximale snelheid is nog maar 62,2 km. Maar we zitten hier dan ook niet in de Alpen. Gemiddelde snelheid ongeveer 23 per uur.

Baaitje bij Séné

vandaag zijn de fietspelgrims belandt in Lancieux, iets verder dan dat we oorspronkelijk op de tourplanning hadden staan. Er zijn echter een stuk minder kilometers gefietst, die zijn namelijk aangevuld met dieselolie. Met de camper zijn we voorbij saint-Michel gereden, wat we vanaf Regneville zouden gaan trappen. Uiteindelijk geankerd naast een camping op de standaard camping-car plek. Je raadt het al, speciaal voor campers. De hinder is de ketting van Hans geweest. Die is helaas afgebroken en is niet geheel gerepareerd kunnen worden. Morgen opzoek naar reparatiemogelijkheden en anders is er plaats voor nog een slopende rustdag. We staan te trappelen om weer stevig te trappen. Er is nog een grote weg te gaan. De pelgrimstocht mist nog steeds bloed, zweet en een traan. Voor nu zijn we slechts apen met een gebroken banaan.

Bij Omaha Beach geweest. De oude provisorische D-Day haven in zee gezien, wat daar nog van over is, en de Amerikaanse militaire begraafplaats. Meer dan tien duizend graven. Ongelofelijk. Vervolgens naar de andere kant gereden met camper. De zuidkant van de punt van Normandië. Daar staan we nu in de regen. Wel veel wind dus Wim en Tim kunnen goed surfen. Niet gefietst vandaag.

Een Panorama van Omaha Beach. Niet helemaal goed gelukt, geloof ik

Nog meer Omaha Beach

Vandaag gefietst van Honfleur naar Lion sûr mere. Nog verder langs de kust van Normandië. We staan op een camping aan Sword Beach. Hier zijn Canadezen geland met DDay. Alles is netjes opgeruimd. Geen lichaamsdeel of spatje bloed meer te zien. De hele dag zon en warm, maar nu opeens onweer en regen. We zitten al boven de 650 fietskilometers. Het gemiddelde tempo was ongeveer 25 per uur, maar is vandaag door de warmte wat gezakt. Op Sacha staat geen maat. Hij is echt niet bij te houden. Al zijn er wel twee spaken gebroken van zijn achterwiel vandaag.

En weer een oorlogsheld

  

De droom van elke vrouw

We zijn aangeland in Honfleur. Erg sfeervolle stad. Erg romantisch. Aan de monding van de Seine. Leuk om dat eens gezien te hebben. Spectaculaire pont de Normandië. Soort achtbaan brug. Gigantisch de hoogte in. Eric Satie is hier geboren, we hebben zijn geboortehuis gezien. Dat zijn allemaal leuke dingen. Vandaag gaan we lijken kijken op Juno Beach. De zielen van de dode soldaten waren nog rond in de zee daar.

Pont de Normandie. Levensgevaarlijk! Daar konden we niet overheen fietsen zonder aangereden te worden dus zijn we maar de heuvel afgegaan en hebben ons laten oppikken door de bezemwagen.

Honfleur. Erg sfeervol stadje met een houten kerk